йолкыну

1. (Йолку (1,2) ) 2. Тартышу, тыпырчыну, ычкынырга тырышу. күч. Тынычсызлану, ярсу йолкынма, син, күңел 3. күч. Зур чыгымнарга дучар булу; бөлү, мохтаҗлыкка төшү